رادیوتراپی سه بعدی
رادیوتراپی تطبیقی سه بعدی 3D
رادیوتراپی تطبیقی برخلاف طرح درمان های قدیمی سه بعدی است و از کامپیوتر برای هدف گیری دقیق تر تومور استفاده می شود. امروزه بیشتر متخصصین سرطان شناسی از این روش استفاده می کنند. تصاویر سه بعدی CT ، MRI ، PET و یا SPECT تهیه و به کمک نرم‌افزارهای مخصوص، پرتوهایی که با شکل تومور مطابقت دارند طراحی میشود.
چون در این تکنیک بافت سالم اطراف تومور به طور وسیع از تشعشع دور است از دوزهای بالاتر برای درمان تومور می توان استفاده کرد. استفاده از این روش در تومورهای Nasopharyngeal ، پروستات ریه ، کبد و تومور های مغزی نتایج بهتری در برداشته است.
3DCRT چگونه عمل می کند؟
برای شروع درمان 3DCRT ، ناحیۀ مورد نظر را به کمک سی تی اسکن به صورت مجازی شبیه سازی می کنند. این شبیه سازی مجازی به صورت یک فایل ثابت دیجیتالی است که تمام اجزای گروه می توانند برای طراحی یک درمان اختصاصی برای یک فرد به آن دسترسی داشته باشند.
سپس پزشک با نرم افزار مخصوص طراحی درمان، تصاویری که به کمک سی تی اسکن از ناحیۀ مورد نظر گرفته شده است را بررسی می کند، به این صورت می تواند ناحیۀ مورد نظر را به صورت سه بعدی مشاهده کند. با این قابلیت می توان در حالی که بافت های اطراف بهتر حفظ می شوند، شدت و جهت تابش پرتوها به تومور را با دقت بیشتری تعیین کرد. پزشکان این اطلاعات را وارد سیستمی که مسئول درمان است می کنند.
رادیوتراپی به کمک شتابدهنده های خطی درمانی انجام می شود که الکترون ها را شتاب می دهند. این الکترون ها به حداکثر سرعت ممکن می رسند و با هدفی از جنس تنگستن برخورد می کنند، در نتیجه ی این برخورد باریکه ای از پرتو ایکس تولید می شود که به ناحیه ی مورد نظر در بدن متمرکز می شود. این پرتو ها در داخل بدن یون های پر انرژی تولید می کند که برای هر دو دسته ی سلول های سرطانی و سالم کشنده هستند.
سلول های سالم به مرور نسبت به آن سازگار می شوند ولی سلول های سرطانی نمی توانند با آن وفق پیدا کنند. علاوه بر آن، از آن جا که سلول های سرطانی نسبت به سلول های سالم سریعتر تقسیم و تکثیر می شوند، حساسیت بیشتری دارند. در نتیجه این درمان در جلسات متوالی انجام می شود تا در یک جلسه و با دوز زیاد که بسیار مخرب است.
